sieczne

Encyklopedia PWN

klinga
[niem.],
element broni siecznej, → głownia.
koncerz
[czes. < tur.],
broń biała, sieczna (czasem obosieczna), o długiej (1,2–1,6 m), prostej głowni, przeznaczona wyłącznie do kłucia;
kord
[tur. < pers.],
w XVI w. sztylet noszony na pasie rycerskim, później każda długa broń sieczna.
kord
[węg. < pers.]:
ręczne narzędzie rolnicze do koszenia roślin źdźbłowych;
Lagrange’a twierdzenie, twierdzenie o przyrostach skończonych, twierdzenie o wartości średniej,
mat. jedno z ważniejszych twierdzeń rachunku różniczkowego: jeżeli y = f(x) oznacza funkcję rzeczywistą ciągłą w przedziale a ≤ x ≤ b oraz różniczkowalną wewnątrz tego przedziału, to w przedziale (a, b) istnieje taka liczba ξ, że f(b) − f(a) = f(ξ)(b − a);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia